(nie) żałować k-u

См. также в других словарях:

• nie szczędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nie szczędzićdzę, nie szczędzićdzi, nie szczędzićędź, nie szczędzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: nie skąpić, nie żałować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie szczędzić wysiłku, pochwał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żałować — ndk IV, żałowaćłuję, żałowaćłujesz, żałowaćłuj, żałowaćował 1. «odczuwać żal, smutek, przykrość z jakiegoś powodu, zwykle z powodu straty kogoś lub czegoś, niedostania, nieosiągnięcia czegoś» Żałuj, żeś tego nie widział (nie słyszał). Żałować… …   Słownik języka polskiego

• żałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, żałowaćłuję, żałowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać żal, być pogrążonym w smutku z jakiegoś powodu, przeżywać coś przykro, boleć nad czymś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kiesa — ż IV, CMs. kiesie; lm D. kies «woreczek używany dawniej do przechowywania pieniędzy lub kosztowności; trzos, sakiewka, kabza» Pełna, pusta, ciężka, lekka kiesa. Otworzyć, zamknąć kiesę. Schować, włożyć do kiesy. przen. «kasa; kapitał, pieniądze,… …   Słownik języka polskiego

• trud — m IV, D. u, Ms. trudzie; lm M. y «ciężka praca, wielki wysiłek, fatyga; znój, trudzenie się» Codzienny trud. Daremny, próżny trud. Coś wymagało niemało trudu. Być wytrzymałym na trudy. Wykonać coś bez trudu. Ponosić wszelkie trudy. Zadaw …   Słownik języka polskiego

• fatyga — ż III, CMs. fatygaydze, blm «trud, zmęczenie, utrudzenie; wysiłek poniesiony dla kogoś, w czyjejś sprawie» Wynagrodzić czyjąś fatygę. Podziękować, dać coś komuś za fatygę. Oszczędzić sobie fatygi. Szkoda fatygi. Nie żałować fatygi. Coś kosztuje… …   Słownik języka polskiego

• staranie — n I; lm D. staranieań zwykle w lm «usiłowania skierowane ku osiągnięciu, otrzymaniu czegoś; zabiegi» Gorączkowe, gorliwe, usilne, skuteczne starania. Daremne, próżne, nieustanne, wieloletnie starania o coś. Podejmować starania o coś. Dołożyć… …   Słownik języka polskiego

• szczodry — szczodrydrzy, szczodrydrzejszy książk. «rozdający coś obficie, nie żałujący pieniędzy, darów; nieskąpy, hojny» Był szczodry w dawaniu podarków. ◊ Dawać, płacić szczodrą ręką «dawać szczodrze, hojnie, nie żałować pieniędzy» przen. Szczodra natura …   Słownik języka polskiego

• zabieg — m III, D. u, N. zabieggiem; lm M. i 1. «interwencja mająca na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będąca środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby)» Bolesny, drobny, konieczny, przykry, uciążliwy zabieg. Zabieg… …   Słownik języka polskiego

• staranie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. staranieań, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} działania zmierzające do osiągnięcia, załatwienia, otrzymania czegoś; zabiegi, usiłowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daremne, gorączkowe, próżne, skuteczne, usilne… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• fatyga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. fatygaydze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} trud, wysiłek poniesiony dla kogoś, wyświadczona przysługa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podziękować za fatygę. Wynagrodzić czyjąś fatygę. Nie żałować fatygi. <fr. z łac.>… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień